Alweer een ruim aantal weken terug, besloot ik de latten te trotseren in de Sierra. Een ultieme luxe nat
uurlijk, om zo dichtbij de hoofdstad, ski mogelijkheden te hebben. En zeg maar gerust ook een luxe dagje uit. Het opentrekken van je portemonnee begint met (eten en les niet eens meeberekend) de dagpas, dan de ski uitrusting, vervolgens de ski kleding - die had ik natuurlijk wel maar niet in Spanje- Geen zorgen, je kan hier alles huren! Na bepakt en bezakt maar wel met lege zakken, zag ik mij alleen nog niet zo een, twee, drie charmant van de berg af gaan dus besloot ik toch een professional in de arm te nemen. (letterlijk en figuurlijk). Op de Groene piste voelde ik mij nog de koningin te rijk, heerlijk alles vlak, tot dusver alles prima onder controle. Kortom dit voelde nog als "ver-gevorderde" tussen strompelende en vallende Spanjaarden. De debutanten klungel fase had ik gelukkig al achter de rug tijdens een weekendje met mijn werk in Oostenrijk en Zwitserland. Echter op de blauwe piste kwam de grote uitdaging en werd ik weer goed op mijn plaats gezet. Ondanks mijn petit formaat was ik een groot gevaarte op de piste en heb ik meerdere malen noodgedwongen mijn leraar moeten vastgrijpen. Een grote letter L op mijn jas was zeker niet overbodig geweest.
De ski leraar was een typische
"chulo", veel te veel bla bla..."Ik ben kampioen - kan mij niet meer heugen van wat-....dus Ik,ik en ik...en eindigde met "je begrijpt wel je kan je geen betere ski leraar wensen"...na een dikke twintig minuten over Chulo Me, Myself, and I en tussendoor nog een stoorzender - vriendin belt op mobiel, hij had duidelijk wat goed te maken- gingen we over op het theoretische gedeelte...hoe een lat is opgebouwd en wat voor materiaal etc. en met klap op de vuurpijl nog een stukje psychologie erdoorheen....Hallooh?(Hola in dit geval)...wanneer gaan wij eens over op de praktijk vraag ik mij af? <€30/per uur x2> Dit gaat zo lekker van mijn tijd af! Maar toen wij eindelijk met het echte werk gingen beginnen, heb ik alleen maar peentjes zitten zweten. Op dat moment knikte ik alleen nog ja en amen , geen haar meer op mijn hoofd die er aan dacht om tegen deze grote EGO in te gaan. Meneer de skileraar El Chulo was bovendien, in wiens handen ik mijn leven legde, De man die ervoor ging zorgen dat ik weer veilig beneden kwam. Eind goed al goed, ik tel nog steeds twee armen en benen. Volgend ski seizoen gaan wij maar voor de intensieve -elke-dag-les- ski vakantie, anders wordt het nooit wat!
Conclusie: De verwende skiër die de mooiste toppen heeft gezien, die deze met bravoure weet te bedwingen of simpelweg apres-ski fan is, zal zich in Puerto de Navacerrada snel vervelen ben ik bang. Wellicht iets meer uitdaging bij Valdesqui. Alhoewel Valdesqui, in de Madrid omgeving, een groter "resort" is, kom je daar ook niet verder dan de rode piste en zou ik persoonlijk toch kiezen voor Puerto de Navacerrada dat met wat boompjes hier en daar, toch meer charme biedt. Puerto de Navacerrada is gewoon het dichtsbijzijnde ski-station van Madrid en een leuke (achter) Speeltuin voor de Madrid bewoners.Website: http://www.puertonavacerrada.com/
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten