dinsdag 31 maart 2009

Sala Montjuic (openluchtbioscoop) - bijzondere plekken in Barcelona



Gedurende vijf weken lang kan je in de zomer op iedere maandag-, woensdag- en vrijdagavond terecht voor een film in de buitenlucht. En dat dit niet zomaar een openluchtbioscoop is kon je waarschijnlijk al wel raden. De film wordt op een groot scherm geprojecteerd in het verdedigingsfort op de top van de Montjuic. Voordat de film wordt vertoond is er zelfs live muziek. Deze locatie is uitstekend geschikt om de romantiek op te laten bloeien of weer nieuw leven in te blazen maar is net zo leuk met een groepje vrienden. Je ligt namelijk op het gras of je huurt een ligstoel voor een paar euros, voor de entree hoef je het ook niet te laten want naar een gewone bioscoop gaan is duurder, kortom je neemt een flesje Cava mee, wat hapjes en je avond kan niet anders dan bijzonder worden. Met de sterrenhemel boven je, een mooie film voor je en goed gezelschap naast je kan dit bijna niet fout gaan. Als je niemand hebt om je warm te houden is het wel verstandig om een warme trui mee te nemen, gezien het feit dat het in de avond boven op de berg fris kan worden.

Het verdedigingsfort komt uit de 18de eeuw, hoewel de basis ervan al gelegd werd in 1640 tijdens de Catalaanse revolutie. De enorme kanonnen beschermden ooit de haven tegen invallen. Barcelonezen hebben trouwens niet altijd zo’n goede herinneringen aan dit fort. Het werd immers ook vaak tegen hen gebruikt. Tijdens de Burgeroorlog werden hier veel tegenstanders van dictator Francisco Franco gemarteld en geexecuteerd. Ten westen van het kasteel staat nog steeds het afbrokkelende monument van Franco. In het fort is een militair museum gevestigd. Zeker een bezoek waard, alleen al vanwege het schitterende uitzicht over de stad. Je kan het fort het best bereiken via de telefèric, de kabelbaan.

Adres: Carretera de Montjuïc 66, Barcelona (08038)
Bron: www.take-a-trip.eu
Foto: http://images.google.nl/imgres?imgurl=http://www.salamontjuic.com/images/poster-Sala-Montjuic05.jpg&imgrefurl=http://www.salamontjuic.com/esp/otras_ediciones.htm&usg=__5ty0jLHzZhtVjVcFJpsywuKKozM=&h=352&w=250&sz=22&hl=nl&start=15&um=1&tbnid=iNJxBFIyPTuX3M:&tbnh=120&tbnw=85&prev=/images%3Fq%3Dsala%2Bmontjuic%26ndsp%3D20%26hl%3Dnl%26sa%3DN%26um%3D1
Foto: http://www.diamondsinside.com/blog/wp-content/uploads/2008/06/cinefresca.JPG
Homepage: www.salamontjuic.com

dinsdag 24 maart 2009

Metropole Orkest olv Vince Mendoza Lorca y flamenco 10/4 in Amsterdam - agenda

De poëzie van de Spaanse dichter Federico García Lorca en door Lorca gekoesterde Andalusische volksliedjes klinken in flamenco-setting, met muziek die speciaal voor het Metropole Orkest is gearrangeerd. De arrangementen voor de bezetting van solisten en Metropole Orkest zijn geschreven door Vince Mendoza, Niko Langenhuijsen, resp. Joan Albert Amargós.
Gezelschap(pen): Metropole Orkest Dirigent: Vince Mendoza Solisten: Daniel Méndez gitaar, Udo Demandt cajón, Eva de Dios zang, Rafael de Utrera zang, Arturo Ramón palmas, Daniel Navarro baile

Bron: www.aub.nl
Homepage: www.metropoleorkest.nl

zondag 22 maart 2009

Wie stuurt er vandaag de dag nog ansichtkaarten - travel

Noodoproep: Red de ansichtkaart!
Laatst was ik met een vriend gaan eten in de stad en zag ik deze Boomerang kaart 'Quien envia tarjetas postales hoy en dia?' Afgezien van dat het een leuke kaart is met een Spaanse tekst gaf deze vraag stof tot nadenken. In dit digitale tijdperk van bits & bites waarin wij nu verkeren verwacht ik dat straks onze kinderen niet meer weten wat een handgeschreven brief is of een 'echte' verjaardagskaart. Waarin het vroeger heel normaal was om een penvriend(in) te hebben behoor je nu tot het uitgestorven ras, of dat je een verjaardagskaart stuurde om iemand een fijne verjaardag te wensen, tegenwoordig komen we er wel heel snel van af met een simpel smsje of een digitale kaart, hetzelfde principe geldt voor de kerstkaarten. Het is altijd leuk om een sms of e-card te ontvangen maar een handgeschreven persoonlijke boodschap geeft toch altijd meer waarde. Je hebt er bovendien meer moeite en tijd in gestoken. Misschien is het wel omdat je weet dat je beide tijdperken hebt meegemaakt over tien jaar weet je niet beter. Het tijdperk voor internet, toen je gewoon nog papieren vliegtickets kreeg, toen er nog geen mobiele telefoons waren en dat je niet nog even belde vanuit de supermarkt om te vragen aan je partner wat jullie zullen eten vanavond of dat je afsprak en niet kon bellen dat je wat vertraging opliep maar dat je gerust een half uurtje bleef wachten tot dat degene eraan kwam maar ook een tijd waar geen internet communities waren zoals hyves en facebook, geen msn, geen skype om je vakantieliefde in het buitenland gratis te kunnen bellen en te zien via de webcam maar wel een tijdperk van flessenpost en liefdesbrieven en zelfs nog kaartjes stuurde vanuit je vakantieoord. Tegenwoordig gaat men gemiddeld zo vaak op vakantie dat je anders aan de gang blijft met kaartjes sturen. Toch zijn er gelukkig nog mensen die wel nog het gevoel blijven houden voor de persoonlijke touch. Een vriendin van mij blijft mij altijd trouw vrolijke kaartjes sturen en dat terwijl ik dit niet doe en niet omdat ik niet zou willen maar puur omdat ik nooit weet wat te moeten schrijven, ik probeer het wel, maar na uren turen op mijn ansichtkaart geef ik het op en dan doe ik liever live uitgebreid verslag. Het is waarschijnlijk een verlangen naar vroegere tijden en ondanks dat ik absoluut voor het behoud van de persoonlijke kaart ben, doe ik er dus zelf weinig aan. Laat ik eens kijken of ik dit keer vanuit mijn mooie vakantiebestemming wel inspiratie kan vinden.

Foto: http://www.boomerang.nl/kaarten/boomerang/quien/

zondag 15 maart 2009

Paraplu Paki en andere top verkopers uit Barcelona - gebruiken en gewoonten


De straatverkopers van Barcelona zijn misschien niet afgestudeerd in marketing maar hebben wel degelijk verstand van consumentenbehoeften; ze weten wat de wensen zijn van de klanten en ze brengen vraag en aanbod bij elkaar. Nu kunnen we het natuurlijk als makkelijk voorbeeld hebben over de dames van plezier die de man op de Ramblas weet te vinden. Maar ach, dit is over de hele wereld al eeuwenlang het geval, dus niet zo bijzonder, bovendien met onze unieke redlight district 'achter de ramen' spannen wij toch echt de kroon. Of wat dacht je van de entertainers op straat, zoals de geverfde mannetjes die pas bewegen als je geld geeft of de pantomime spelers die het overigens heel goed doen bij kinderen, maar die heb je ook overal. Dan heb je de muzikanten op de Placa Cataluyna die ik toch even onder de aandacht wil brengen. Nu heb je de standaard Indianen met panfluit op de ene hoek, die toch voor de nodige vrolijkheid zorgen, je moet er natuurlijk wel van houden anders kan ik me goed voorstellen dat op den duur dit ensemble op je zenuwen gaat werken. Als je even verder kijkt hebben we de man die de band begeleidt met een didgeridoo. Het zijn aparte klanken maar niet geheel onaardig. Het is anders dan anders laten wij het daar maar op houden. Ontzettend slim van die muzikanten want je kunt laten zien wat je in huis hebt door middel van een live optreden en aangezien het er toch al druk is van voorbijgangers en mensen die op de bus zitten te wachten, stoppen de mensen vanzelf als ze zich aangesproken voelen door de muziek en kun je meteen je cd verkopen. Want eventjes op het drukke placa Cataluyna staan levert veel op. Ik ga ervan uit dat je niet zomaar daar kan staan en dat er wachtlijsten zullen zijn voor zo een vergunning. Om een ander voorbeeld te noemen; Stel je besluit om een heerlijk dagje te winkelen, in jubelende stemming bevindt je je in het centrum, maar dan opeens verschijnen er dikke grijze wolken, vanmorgen keek je nog uit het raam en dacht je nog wat ziet het er somber uit met die toen nog lichtgrijze wolken, het zonnetje zal wel wat later opstaan vandaag. Maar om nou een paraplu mee te nemen, we zitten in Spanje en daar schijnt toch altijd de zon? En ja hoor je had het kunnen weten, even later begint het eerst met wat druppels maar dan valt het toch echt met bakken uit de lucht. Je jubelende stemming verandert want je bent nogal zomers gekleed, dus je besluit even te gaan schuilen, het liefst wil je naar huis gaan, maar dan opeens zie je in de verte je reddende engel; Is het een vliegtuig? Nee. Is het een vogel? Nee. Het is de Paraplu Paki(stani). Ondanks dat dit niet legaal is komt hij als geroepen en koop je een (wegwerp) paraplu dat na een paar keer gebruiken de vuilnisbak in kan, maar dan heb je er wel eentje met Burburry print. Na vermoeide voeten van al het gewinkel, heb je wel zin in een cafe con leche gekregen en besluit je om even op het terras te gaan zitten, het weer is inmiddels al opgeklaart gelukkig. En je treft alweer een ander mooi tafereel aan, namelijk de verkopers die op een kleedje van alles verkopen, van nep merk tassen, shawls, brillen en riemen tot cd's, ooit eens opgemerkt hoe snel ze weg zijn als er politie in de buurt is. In een rijtje verkopen ze naast elkaar en als de ene 'blauw onraad' ruikt waarschuwt hij de rest, door aan een simpel touwtje te trekken, nemen ze hun waar mee, het is net ongedierte, je knippert met je ogen en weg zijn ze, maar dat klinkt zo oneerbiedig. In de avond trek je je nieuwe aanwinst aan want je bent via via uitgenodigd voor een huisfeestje. Huisfeestje zijn meestal de beste feestjes, doordat het vrienden van vrienden zijn leer je altijd weer leuke nieuwe mensen kennen. Vaak neem je dan iets te eten of te drinken mee. Natuurlijk heb je geen tijd gehad om boodschappen te doen maar de vele avondwinkeltjes bieden uitkomst dus kun je nog snel even een fles Cava halen. Bijna op het adres aangekomen in de wijk El Raval wordt je aangesproken door iemand of je hash wil kopen, Nee, dank u! Ook hier zijn ze in alle markten thuis. De volgende dag besluit je met wat vrienden je roes uit te slapen op het strand. Het is prachtig weer en het is zonde om binnen te blijven zitten. Dit keer gewoon het strand van Barcelona, hoewel de stranden in de omgeving mooier en rustiger zijn, hebben jullie geen zin om met koppijn van waarschijnlijk het geslaagde huisfeestje ook nog eens de trein te moeten pakken. Met een grote zonnebril op lig je heerlijk op je handdoek, en begint de zon al aardig op je huid te broeien, je droomt weg met het rustgevende geluid van de golven op de achtergrond en dan op eens wordt je rust vreedzaam verstoord, je denkt opeens ik heb dorst en wil een lekker koud drankje, maar waarom?; "Coca Cola, Cerveza, Fanta, Agua Friiiiaaaaaaaa!!" en nog eens, de hele dag door, alsof het gaat om sluip reclame, maar het geschreeuw en de frequentie, kan je nauwelijks sluipend meer noemen, Oh nee het zijn de mannetjes die op het strand koude blikjes verkopen. Je hebt duidelijk een haat/liefde verhouding met ze, het liefst stop je ze onder een ijskoude douche als je ligt te doezelen maar ooh zo fijn als je niet naar de kiosk hoeft te lopen als je je dorst wil lessen. Je kan zeggen wat je wil, maar inventief zijn deze straatverkopers zeker te noemen.

Foto: http://imagenes.solostocks.com/z2_3905946/paraguas-automatico-con-ribetes-y-mango-de-madera.jpg

zaterdag 14 maart 2009

Gal lip balsem - beauty


Gal perfumeria te Madrid begon in 1898 deze mooie lip balsem te maken. De lip balsem is Vintage verpakt in een tinnen blikje a la Art Nouveau stijl. Het zijn net kleine kunstwerkjes en doordoor een hoog 'spaar ze allemaal' effect. De collectie is verkrijgbaar in verschillende smaken en ruiken heerlijk. Het leuke is dus dat je nadat de balsem op is, je het blikje kan gebruiken als pillendoosje.

Homepage: www.gal.es
Foto: http://www.touchofeurope.net/mm5/graphics/00000001/November%206%20014.JPG

Can Punyetes (restaurant) - bijzondere plekken in Barcelona


Zeker in tijden van crisis waarin we genoodzaakt zijn om op de kleintjes te letten kan ik dit restaurant van harte aanbevelen. Inmiddels kunnen wij dit een keten noemen met in totaal 9 vestigingen, waaronder 3 in Madrid, 3 in Barcelona, 1 in Sort, 1 in Sabadell en 1 in Figueras. Ze serveren de Catalaanse keuken waarin je kan genieten van verschillende soorten vlees, worst en kip op de gril, goede salades, gepofte aardappel, wijnen uit de Penedes streek en natuurlijk mag de torrada amb tomaquet (landbrood besmeerd met tomaat, knoflook, olijfolie en zeezout) hier niet aan ontbreken. En als je dan je buikje rond hebt gegeten en het pijnlijke moment van de rekening komt, blijkt dit alles behalve pijnlijk te zijn. Can Punyetes is werkelijk een voorbeeld van een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding. Tevens heb je even het gevoel dat je je in een masia (landhuis/boerderij) bevindt en snappen zij het principe van less is more, waarin de ingrediënten de hoofdrol spelen. Kortom eten bij Can Punyetes zorgt voor een goede bodem als je daarna nog in de stad een dansje wil wagen of een drankje gaat doen.

Homepage: www.canpunyetes.com

Adres o.a: Marià Cubí, 189, Barcelona, 08021 (Sant Gervasi, metrolijn 3, halte Fontana)

Foto: http://www.eatcatalunya.com/images/stories/can_punyetes_barcelona_small.gif

Foto: http://barcelona-guide.info/img/resize/350/3552_restaurant-can%20punyetes.jpg

Documentaire 'When the Moors ruled Spain' deel VIII- geschiedenis


Voor wie zich interesseert in de geschiedenis van Spanje zal de documentaire 'When the Moors ruled Spain ' erg indrukwekkend vinden. Spanje heeft vele eeuwen van moslimcultuur gekend, maar aan het einde van de Middeleeuwen werden de Moren langzaam maar zeker door de Christenen verdrongen. In 1492 werd de laatste Moorse dynastie verjaagd uit Granada. Daarna viel Spanje ten prooi aan de macht van de koning, de kerk en de inquisitie. Overal in Spanje vindt men echter nog monumenten van de prachtige Moorse cultuur. When the Moors Ruled in Europe duurt in totaal een uur en 42 minuten, vandaar dat deze documentaire in 11 delen is opgesplitst en zal de komende maand deel voor deel geplaatst worden.
Veel kijkplezier!

Bron: www.nwo-info.nl
Foto: www.moorsgate.com/category/history/

Film: www.youtube.com (5953056)

dinsdag 10 maart 2009

Duende - De boekenkast van Casa Archidona


Toen Ivo Hermans in contact kwam met de gitanos van Almería en Jerez, fascineerden hem de sterke emoties in hun flamenco. In de loop van de jaren negentig verzorgde hij voordrachten en workshops over die Andalusische kunst en levenswijze. Hij stelde daarbij vast dat het publiek steeds meer vragen had over de achtergronden, het milieu, de stijlen, de meesters en de "Duende" van flamenco. Zo ontstond dit boek, dat tegemoetkomt aan de nieuwsgierigheid van hen die op verkenning gaan naar de weidse muzikale ritus uit Andalucía. In de vorm van een reisverhaal belicht Ivo Hermans diverse aspecten van Zuid-Spanje, zoals de symboliek van het stierengevecht en de Semana Santa. Ook interessante gegevens over volksgebruiken, wijn en eten komen aan bod. Maar voornamelijk ontrafelt de auteur de complexe wereld van de muziek, de zang en de dans. Hij schetst een traject waar die passionele expressie nog in zijn zuiverste vorm aanwezig is.Kortom: dit boek is een ideale aanvulling op de klassieke reisgidsen voor wie meer wil weten over de diepe ziel van het Spaanse Zuiden en een voorbereiding op de wetenschappelijke publicaties van de flamencologen.

Bron: www.bol.com
Foto: http://www.epo.be/covers/epo/9789064450846.jpg

Optimist in Andalusie - De boekenkast van Casa Archidona


Het is een boeiend verslag van het leven op een idyllisch plekje in de bergen, omringd door olijf-, amandel- en citroenbomen, maar zonder elektra, zonder stromend water en aan de verkeerde kant van de rivier. Humoristisch geschreven, maar ook met veel kennis van de cultuur.



Bron: www.dezwerver.nl

Foto: http://www.dezwerver.nl/cms/upload/images/product/large/9789027480

Pelgrimstocht naar Santiago de Compostela - De boekenkast van Casa Archidona


Paulo Coelho (1947) is een bekend hedendaags Braziliaans auteur. In dit boek beschrijft hij een pelgrimstocht van een Braziliaanse man door het noorden van Spanje naar het bekende Santiago de Compostela. Hij is een aanhanger van de Traditie, een mengeling van het Christendom en New Age-achtige opvattingen en rituelen. Tijdens de lange voettocht wordt hij begeleid door een Italiaan die zich Petrus noemt, en die al 'verder' en 'hoger' is in de Traditie. De tocht is niet alleen gericht op zelfontdekking maar ook op het verwerven van allerlei vaardigheden en inzichten om dichter bij de kern van het leven, de agape, de echte liefde te komen. Daartoe moet de pelgrimsreiziger regelmatig bepaalde oefeningen doen en een aantal niet ongevaarlijke activiteiten volbrengen. Het voltooien van de pelgrimage wordt bekroond met het verwerven van een zwaard, dat de Braziliaan pas krijgt wanneer hij zeker weet wat hij ermee gaat doen.

Bron: www.dezwerver.nl
Foto: http://www.plantagebooksandmore.nl/images/covers/9789029509855.jpg
Foto: http://www.libraries-archives.gov.mt/frak/2006_january/images/paolo_coelho.jpg

zondag 8 maart 2009

Pascual de Lorca y grupo & Patricia Ibañez 28/3 in Tropentheater Amsterdam - agenda


Vurige flamencomuziek en -dans uit Jerez

Pascual de Lorca had als tiener maar één ambitie: een geweldige flamenco-gitarist worden. Met de gitaar over zijn schouder liftte hij daarom naar flamenco-Mekka Jerez de la Frontera. Inmiddels is hij één van de belangrijkste en meest veelzijdige gitaarmaestro's. Met zijn enorme ritmegevoel is hij een veelgevraagde begeleider, zowel van zangers als dansers. Zijn groep omvat ondermeer zangers Miguel Rosendo en Niño de la Fragua. Als speciale gast komt de stijlvolle en krachtige danseres Patricia Ibañez mee. Aansluitend: Flamenco Dance Party in de Marmeren Hal met DJ Tiamaria.

Bron: www.tropentheater.nl
Foto: http://www.tropentheater.nl/imageoutput/KIT_Agenda/4843.jpg

Belle Perez 21/3 in Roermond - agenda


Met 13 koppige band! ....het begon ooit met "Hello World" en nu zijn we 'DIEZ' años verder... Tijdens de wintermaanden verkiest Belle het intieme kader van de Vlaamse en Nederlandse schouwburgen voor haar theatertour. Zo dicht bij het publiek is dé ideale gelegenheid om nieuwe nummers uit te proberen, verrassende covers te brengen en de grote hits in een nieuw jasje te stoppen. Feit is dat Belle er elk jaar opnieuw in slaagt om met een verrassende show voor de dag te komen. De rode draad blijft echter steeds dezelfde: elke voorstelling staat garant voor een avond vol Spaanse furie en temperament oftewel een waar latino feest!

Homepage: www.belleperez.be
Bron: www.theaterhotelroermond.nl
Film: www.youtube.com (aprworks)
Foto: http://www.ff-cms.nl/klanten/thr/media/shop/Belle-Perez-1.jpg

Más Flamenco + World Strings: Miguel Ángel Cortés in Rotterdam 20/3 - agenda


Miguel Ángel Cortés komt uit een familie van flamencogitaristen en het is dan ook niet vreemd dat hij deze traditie voortzet. Op zijn achtste maakte hij al kennis met de flamencowereld via de befaamde Zambra in Sacramonte. Op jonge leeftijd begeleide hij grote dansers als Mariquilla en Manolete waarmee hij talloze tournees deed over de hele wereld. In 1998 begon hij aan de opnames van zijn bekende soloalbum ‘Patriarca’, waarin hij niet alleen zijn muzikale talent als gitarist toont, maar ook zijn compositietalent. Cortés verwierf vooral faam als één van de grootste zangbegeleiders op gitaar van deze tijd. Hij is een artiest die zondermeer een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt, maar nog steeds zijn artistieke grenzen blijft verleggen.

Dit concert valt binnen de Más Flamenco en World Strings series.

Homepage: www.wmdc.nl Foto:http://www.wmdc.nl/nederlands/programma/content/Agenda/images/Miguel%20Angel%20Cortes%20klein.JPG

Textil Cafe (terras) - bijzondere plekken in Barcelona



Tegenover het Picasso museum bevindt zich het Textil museum met het Textil café dat gelegen is in een klein middeleeuws hofje. Ik kan je niks vertellen over het museum maar het verborgen cafeetje is ideaal om midden in de wijk El Borne te ontsnappen aan alle drukte. Je kan hier prima ontwaken met een smakelijk ontbijt zonder dat je vroeg moet opstaan omdat er anders geen ontbijt meer wordt geserveerd, zij passen zich namelijk aan aan jou! Bovendien is dit een van de weinige plekken waar je tenminste kunt kiezen uit verschillende soorten thee en er aandacht is besteed aan de details, zoals een schijfje citroen of sinaasappel. De standaard café in Spanje biedt je namelijk of veel te donkere normale thee of kamille thee, daar word ik persoonlijk als theeleut niet vrolijk van. Ook voor een lunch of diner kan je daar terecht, de keuken is mediterraans te noemen maar traditionele Spaanse gerechten zul je er niet vinden, te denken valt aan humus en dolmas, cous cous, pasta of een risotto. In het weekend is er zelfs live muziek.

Homepage: www.textilcafe.com
Adres: C/ Montcada 12
08003 Barcelona, Spain (Metrohalte: Jaume I)
Foto: http://cache.virtualtourist.com/1/2094387-Textil_Cafe-Barcelona.jpg
Foto: http://cache.virtualtourist.com/1/4043088-Textil_Cafe-Barcelona.jpg
http://www.cityclipps.com/e......deo/bar-ead-textilcafe.html

woensdag 4 maart 2009

La ley del deseo (Pedro Almodovar)- films

Succesvolle filmregisseur Pablo Quintero heeft een nieuwe liefde gevonden in de knappe arbeidersjongen Juan. Niet helemaal tevreden met Pablo's levensstijl besluit Juan een tijdje weg te gaan en over zijn toekomst na te denken. Pablo eist dat Juan hem liefdesbrieven stuurt, om zo in contact te blijven. Om ook dit te regisseren besluit Pablo de brieven zelf te schrijven, zodat Juan ze alleen maar hoeft te ondertekenen en terug te sturen. Ondertussen begint hij een affaire met de bezitterige Antonio, en probeert hij het levensverhaal van zijn zus te verfilmen.

Met o.a.: Carmen Maura, Antonio Banderas, Miguel Molina en Eusebio Poneda

Iedereen die bekend is met de films van regisseur Almodovar, weet dat er veelal heftige beelden worden vertoond, vandaar dat er geen trailer te zien is van La ley del deseo.

Bron:
Bron: Dvd box Pedro Almodovar collection 1
Foto: http://www.elpais.com/recorte/20061129elpepuage_11/XLCO/Ies/ley_Almodovar.jpg

maandag 2 maart 2009

Documentaire 'When the Moors ruled Spain' deel VII- geschiedenis


Voor wie zich interesseert in de geschiedenis van Spanje zal de documentaire 'When the Moors ruled Spain ' erg indrukwekkend vinden. Spanje heeft vele eeuwen van moslimcultuur gekend, maar aan het einde van de Middeleeuwen werden de Moren langzaam maar zeker door de Christenen verdrongen. In 1492 werd de laatste Moorse dynastie verjaagd uit Granada. Daarna viel Spanje ten prooi aan de macht van de koning, de kerk en de inquisitie. Overal in Spanje vindt men echter nog monumenten van de prachtige Moorse cultuur. When the Moors Ruled in Europe duurt in totaal een uur en 42 minuten, vandaar dat deze documentaire in 11 delen is opgesplitst en zal de komende maand deel voor deel geplaatst worden.
Veel kijkplezier!

Bron: www.nwo-info.nl
Foto: www.moorsgate.com/category/history/

Film: www.youtube.com (5953056)