Wees trendy en kies voor een simpel leven in Spanje of gooi in ieder geval je agenda weg! - emigreren

Hmm...een simpel leven in Spanje. Niks nieuws, als ik zeg dat velen van ons dit zien als een ware droom. Weg uit het dagelijkse drukke bestaan met een verlangen naar rust en eenvoud. Een trend die zich in de jaren '90 zich begon te ontwikkelen en het lijkt erop dat woorden als 'slowlife', 'consuminderen', 'downshiften', life hacking', 'back to basics', 'duurzaamheid' steeds vaker om je oren zullen vliegen. Waar komt deze tendens eigenlijk vandaan? Je hoeft niet hoog begaafd te zijn om te snappen, dat wij leven in een 24/7 economie die gepaard gaat met een hectisch bestaan. Maar worden wij hier daadwerkelijkgelukkig van? Op het eerste gezicht, zou je denken van wel. Val jij in de categorie, hoogopgeleid, goede baan, mooi huis, vele vakanties bestaande uit verre reizen, ski vakantie en hier en daar wat city trips? Aan de buitenkant lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Maar als het je lukt om daadwerkelijk erdoorheen te prikken, zie je opeens een heel ander plaatje. Gevangen in een consumptiemaatschappij gehuld in een mooi strak pak of mantelpak. Het zijn degenen die met grote ambitie rennen van hot naar her, die graag ook nog tijd vrij maken voor de sportschool en het sociaal netwerk mag hier natuurlijk niet onder lijden. Of is dit de dertigers crisis waarin iedereen opeens last van schijnt te hebben. Wat wil ik echt? Is dit alles? Nog erger wordt het, als er kinderen in het spel zijn...die moeten naar de creche, naar de oppas, sportclubje en dan verrast worden met een pijnlijk moment als de "nanny", mama wordt genoemd. Of de bekende sleutelkinderen, die thuiskomen en zich zelf moeten vermaken tot dat mama of papa thuiskomt. Dit is volgens mij niet het leventje wat je ooit ingedachte had. Degene die het echt te bont maakt, krijgt de rekening achteraf gepresenteerd met misschien wel een burn-out die je dwingt om de versnelling in zijn achteruit te zetten. Wij willen het allemaal zo graag- het rustig aan doen- maar waarom is het dan zo moeilijk om je huidige levenstijl te veranderen? Omdat men simpelweg voor een simpeler leven het liefst niets ervoor zou willen inleveren. "Ik zit met mijn hypotheek", "Ik houd van mooie spullen","Ik moet op z'n minst 2 x per jaar op vakantie". De waarheid is hard maar in dit geval dus een 'mission impossible'. Mocht je toch het lef hebben om echt te kiezen voor een simpel bestaan a la manaña, manaña dan lijkt het leven zoveel gelukkiger. Mijn opa bijvoorbeeld die in een klein dorpje woont in Spanje, hij leeft gewoon van zijn eigen moestuin en leidt een prima leventje tussen de olijfbomen. De belangrijkste ingrediënten in een Spaans bestaan; de familie staat op de eerste plaats ( hier kom je er met slechts een verplicht verjaardagbezoek of alleen een bezoek met kerst er niet vanaf), het genieten van het leven door (eten en drinken), een rustiger levensritme, en Spanjaarden zijn niet vies van een feestje. Een ander aantrekkelijk voordeel je kan meteen je Nederlandse agenda in de prullenbak deponeren want die heb je hier niet nodig. Je hoeft niet een afspraak te maken met vrienden die pas over twee weken tijd voor je hebben, niet eens wetende of je dan überhaupt dan wel zin hebt. Kortom de Spaanse spontaniteit is misschien wel de oplossing. Echter een klein minpuntje, je hebt in ieder geval een baan nodig en die zijn juist nu zo moeilijk te vinden daar. Keuzes, keuzes...als het maken daarvan ook eens simpeler kon zijn!