donderdag 7 januari 2010

Rebajas, rebajas oftewel vrouwen verklaren onderling de oorlog - Casa Archidona Report 'A day in a Life'

He, he de kerstboom mag er weer uit...na Los Reyes Magos (Driekoningen), hebben wij volgens mij nu zo'n beetje alle feestdagen weer overleefd. Al hoewel er zal binnenkort vast wel weer een 'heilige' dag zijn in Spanje. Want soms vraag je je af of deze vrije dagen niet ter plekke worden verzonnen, ik kan het namelijk niet meer bijbenen..ik heb pas geleden nog vrij gehad en ja hoor dan is het weer een of andere 'heilige' dag, dus aan vrije dagen niets te klagen.

Toch is de grootste 'pret' weer voorbij, de vriendengroep - behalve twee waarvan de vluchten zijn geannuleerd door hevig sneeuwval op Schiphol- zijn na een weekje
Madrid terug naar Nederland, hoewel het voor de gezondheid beter is voor ons allen (het bioritme compleet verstoord, teveel van alles eten maar geen groente voorbij zien komen, alcohol, weinig slapen, dagje ouder..we kennen het allemaal wel), mis ik de gezelligheid en betekent dit, dat we weer serieus aan de slag moeten.

En ook voor mij komen er drukke tijden aan boordevol 'deadlines'. Grrr...om het leed een beetje te verzachten en mij te motiveren, dacht ik laten we eens op koopjesjacht gaan. Vandaag is het namelijk "de dag van de uitverkoop" in Spanje. Zo hebben mannen hun voetbal wat hun internationaal bind, zo hebben wij het winkelen wat ons bind. Menig vrouw smult hiervan en verheugt zich op deze dag. Meestal als er al uitverkoop is, ga ik altijd direct naar het rek met de nieuwe collectie, ik kan gewoon niet tegen die chaos. Goed er is altijd eentje die de uitzondering bevestigd en ik denk dat ik daar wel in pas, winkelen is niet mijn grootste hobby maar ik houd wel van mooie kleren. Daar gaan we dan dilemma's.."Goed, ik ga even een uurtje en ik beperk het tot mijn favoriete winkel, bovendien in de uitverkoop kan het toch behoorlijk veel schelen, probeer ik mijzelf nogmaals te overtuigen". Zo gezegd, zo gedaan...ondanks de kou en beginnende keelpijn en wetende dat ik niet de enige ben met dit geweldige idee, trotseer ik mij met een zojuist gekochte 'wegwerp' paraplu voor vijf euro door de natte sneeuw bui. Mijn tactiek als volgt; ik ga niet naar het hartje centrum, maar er een beetje buiten, om de grootste drukte te vermijden, zo kom ik in de sjieke buurt rondom het voetbalstadion van Real Madrid. Ik zie mijn winkel en loop recht op mijn doel af..ik krijg bijna een hartverzakking, al die mensen.."Waarom moest ik weer zo nodig? Ik wil weg!!" "Kom op, nu geen koudwatervrees, zeg ik tegen mijzelf." Het lijkt wel een compleet slagveld, vrouwen heb ik nog nooit zo doelgericht gezien, ze graaien in rekken en in bakken, mijn ogen proberen wat leuke kledingstukken op afstand te scannen, het is werkelijk waar een gekkenhuis. "Hebbes, ik heb iets gevonden!!" Ik voel dat ogen in mijn rug prikken, tegenover staat een oudere deftige dame die mij in het vizier heeft, met een duivelse blik...volgens mij wil zij dat jurkje ook hebben. Ik probeer kalm te blijven en ik zie mogelijkheden om haar uit de weg te gaan, ik ga naar de volgende verdieping, snel weet ik wat leuke items eruit te pikken en denk; "hup nu geen onnodige tijd verliezen, linea recta naar de kassa". Het gevecht is echter nog niet voorbij, volgende tegenslag..de rij gaat nu door de hele winkel heen, er komt geen einde aan, ik hoor al wat gekibbel op de achtergrond alsof hun leven ervan afhangt.."Ik was toch voor jou?" " Mevrouw, kunt u dat bevestigen"..was ik maar thuis gebleven gaat er door mijn hoofd...in deze oorlog ben ik Zwitserland, neutraal.."Sorry, ik heb het niet gezien". Er ontstaat nog meer commotie als er twee rijen zijn en men er later achterkomt, een voor contante betaling en een voor pas. Gelukkig stond ik per ongeluk al in de goede rij, het gaat traag en voel mee met die arme maar nog altijd behulpzame medewerkers, na een paar uur in de rij te hebben gestaan, is het einde in zicht, ik kan het niet geloven, nog slechts twee wachtenden voor mij. Half uur later, sta ik dan toch met een voldaan gevoel weer buiten, "Mission Accomplished". (deze missie van 1 winkel duurde slechts bijna de hele middag..pfff)

En dan zeggen ze dat als er meer vrouwen aan de macht zouden zijn, dat er minder oorlog zou zijn op deze wereld. Ik betwijfel het nu ten zeerste. Als het
gaat om winkelen en dan vooral in de uitverkoop kunnen ze op eens in heksen veranderen. Ik ben blij dat ik als vrouw grotere hobbies heb, want ondanks dat winkelen voor de vrouw een internationaal begrip is, tijdens winkelen kunnen zelfs je beste vriendinnen, vijanden worden. Dit zie ik nog niet gebeuren bij de mannen, die drinken na de wedstrijd gewoon een biertje met de tegenpartij. Daar zouden wij best wat van kunnen opsteken!

Geen opmerkingen: