De Semana Santa is de gebruikte benaming voor de Goede Week, de week voor Pasen. De rooms-katholieken plechtigheden van deze week worden in Spanje op grootse wijze gevierd. In het zuiden van Spanje, Andalusie, met name in Sevilla is deze viering het meest uitbundig. De Semana Santa in Sevilla is een periode waarin verschillende Koninklijke Broederschappen plechtig boete doen, en het Lijden van Christus herdenken gedurende luisterrijke boetprocessies. De boetelingen dragen een capirote, een puntmuts die de anonimiteit garandeert. Het plaatje is voor ons, een bijzonder vreemde gewaarwording omdat deze puntmutsen ons doet denken aan de Ku Klux Klan. Echter hebben deze Broederschappen geen enkele verbinding met deze extreem racisistische groep. De ku Klux Klan waren namelijk niet de eerste gebruikers van deze kledij, zij hebben het overgenomen van de inquisidores van De Spaanse Inquisitie,de katholieke rechtbank die ketters en afdwalers van het katholieke geloof aan onderzoek en marteling onderwierp, hulden zich al eeuwen eerder in soortgelijke gewaden. De Broedenschappen trekken gedurende de hele Goede Week uit, in totaal zijn er zo’n zestig processies. Alle worden door een zogenaamde hermandad of Cofradia georganiseerd; dit zijn katholieke broederschappen. In de regel horen deze broederschappen bij een bepaalde parochie, waar hun processie dan ook begint en eindigt, na door de stad heen en terug naar de kathedraal in het centrum te zijn getrokken. Deze processieroute duurt meerdere uren. Zo'n processie bestaat uit verschillende paso's, grote passietaferelen. De paso’s zijn enorme tafelvormige constructies (een plateau met poten) waarop een Mariabeeld (de Virgen) of een scène uit het lijden van Christus is geplaatst. De levensgrote beelden worden gesneden uit hout en vervolgens gepolychromeerd. De meeste beelden worden aangekleed met goudgeborduurde kostuums. De basis van zo een paso wordt verguld of verzilverd. Deze beeldengroepen worden gedragen door leden van de broederschap die Costalero's worden genoemd, soms wel vijftig onder één paso.
Broederschappen
Voor de paso gaan anonieme groepen boetelingen, deze worden Nazareno's genoemd. De boetelingen zijn met honderden, zelfs met duizenden in het geval van een grote Confradia. De Confradia van de Virgen de la Esperanza Macarena heeft twaalfduizend broeders en zusters, verspreid over de hele wereld. Vele broeders komens speciaal elk jaar om de processie bij te wonen. Iedereen kan lid worden van zo'n broederschap wanneer men meebetaalt aan de uitmonstering van de processie. De medebroeders moeten gedoopt zijn in de Rooms-Katholiek Kerk, hiertoe wordt een bewijs gevraagd. Zij moeten leven naar de geest van de Broederschap, delen in het Roomse geloof, delen in de liefde van Christus, het evangelie verkondigen, en delen in naastenliefde voor de medebroeders en zusters. Elke broederschap heeft zijn bestuur in verscheidene niveaus.
Processie-indeling
De processies volgen elk hun eigen route. De stoet wordt gevormd aan het Huis van de Broederschap of aan de kerk waar de paso's worden vereerd. Als eerste stapt het Cruz de Guia op, een groot kruis dat de Hermandad voorafgaat. Daarna volgen de broeders en zusters in hun mantels. Elk draagt een grote kaars, die wordt ontstoken tijdens de schemering. De processie gebeurt in stilte, sommige broederschappen kennen zwijgplicht. De processie is opgebouwd uit verschillende gedeelten, van elkaar gescheiden door geborduurde vaandels en ceremoniemeesters. De broeders lopen in twee lange rijen, in het midden is er plaats voor de ceremoniemeesters en passerende costalero's (dragers). De boetelingen lopen barrevoets en dragen capirotes, de puntmutsen. Deze kappen zijn ontstaan uit een oude straf van de inquisitie. Elke processie bestaat uit meerdere honderden, maar vaak zelfs uit meer dan duizenden personen. Na de nazarenos volgt altijd een groepje kinderen dat snoepgoed uitdeelt aan de bedevaarders, daarna komen meestal grote zilveren processiekandelaars, met daarachter een viertal wierookvaten. Dan komt de eerste Paso met begeleiders. Alle gewijde zaken zoals relieken wierookvaten, kandelaars, ceremonialia en de pasos zelf worden uitsluitend door mannen gedragen, vrouwen doen enkel anoniem boete. Meestal komt er daarna al een muziekkapel, maar soms wordt deze paso ook in stilte gedragen. Daarna komen opnieuw nazareno's die elk een boetekruis dragen. Soms lopen ook geestelijken mee achter de beelden.
Ten slotte komt de Virgen, zij sluit de stoet af. Voor vele vormt dit het emotionele hoogtepunt van de boetprocessie. Het beeld is altijd gekleed, heeft een meters lange mantel en staat onder een baldakijn dat gedragen wordt door zilveren zuilen. op het baldakijn zijn vaak Allegorieën en wapenschilden geborduurd. De Virgen is altijd gekroond en weent kristallen tranen vanwege het verdriet om Christus' Dood. Vele van deze Virgens worden vereerd met eretekens en medailles. Voor het beeld staan traditioneel grote kaarsen gerangschikt, naast het beeld grote bollen met bloemen, erachter zijn speciale kandelaars die haar mantel verlichten.
De bevolking bejegent de processies met zeer veel eerbied en rust. De meeste bedevaarders gaan staan op plaatsen zoals de kerk of op een strategisch punt. De start van de processie is altijd nagelbijten voor de Capataz; de paso moet door het portaal (zonder schade). Bij broederschappen met hoge paso's zoals de Koninklijke Broederschap van de Kruisoprichting (Cristo de la Exaltación) is het kwestie van centimeters voor de costalero's. Ook het kijken naar de processies waar de stoet een bocht neemt is zeer interessant, het duurt immers zeer lang voordat zo een kolossale paso is gedraaid. De mensen applaudisseren altijd na zo een delicate passage. Veel emotioneler gaat het eraan toe bij de twee meest beroemde processies op Madrugada (Ochtendgloren van Goede Vrijdag). De beelden worden bedolven onder de klaagliederen (saeta). Zo een saeta is een a capella gezang, hiervoor stopt de stoet. De saeta's zijn meestal in flamenco-stijl. De Mariabeelden verdelen de bevolking van Sevilla in twee partijen, namelijk die van Maria Santissima de la Esperanza de Triana en die van de Maria Santissima de la Esperanza Macarena. Ook de Christus van de Grote Macht (Jesús del Gran Poder), wordt bedolven onder de seata's. Deze beelden worden het meest vereerd door de Sevillanen.
Het dragen van de pasos gebeurt met veel geduld en plechtstatigheid. De Costalero's, de dragers, doen zo boete voor Christus' Dood en Lijden. De groepen worden gedragen op de maat van muziek, die gespeeld wordt door fanfares. Deze zijn uitgedost in oude uniformen en spelen processiemarsen. Sommige costalero's laten de beelden dansen op de maat van de tamboers. De tamboers symboliseren het onweer dat opstak na Christus' Dood. langs het parcours staan duizenden mensen die de pasos vereren.
Het is zeer indrukwekkend om deze Semana Santa in Sevilla mee te kunnen maken, ook als je niets hebt met het katholieke geloof. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Bron: wapedia
Film: http://www.youtube.com/watch?v=Zu9rnrAwmhs
Foto: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/87/Cofrades_del_Descendimiento_(Semana_Santa_de_Zaragoza,_Arag%C3%B3n).jpg
Posts
4 opmerkingen:
Hartelijk dank voor dit interessante stuk!
Het moet inderdaad heel indrukwekkend zijn om bij dit soort processies te zijn en dan is het fijn om de achtergrond te kennen.
Bedankt voor je reactie, Monique!
Wat misschien nog merkwaardiger is...
In Malaga wordt er tijdens Semana Santa op woensdag een gevangene vrij gelaten die zich dan uit dankbaarheid aansluit bij de processie. Deze traditie is ruim 200 jaar oud en is ontstaan omdat toen een aantal gevangene ondanks het heersen van een gevaarlijke epidemie het heilige beeld door de stad droegen.
Kijken ze wel een beetje uit wie ze vrijlaten?
haha..ik ga er van uit dat het iemand is, die een niet al te zwaar delict op zijn of haar naam heeft staan.
Rolletje drop gepikt...zoiets =)
Een reactie posten