Vorige week was het de feestweek van San Isidro.(de beschermheilige van zijn geboortestad Madrid maar ook van de landbouw) Ook buiten Madrid wordt er aandacht besteed aan San Isidro maar staat er minder bekend om. Traditiegetrouw komen de Madrilenen op 15 mei bij elkaar bij la Padrera om hoe kan het ook anders- te eten-ik zeg wel eens voor de grap, een van de core businesses van de Spanjaarden. Je moet het zien als een grote picnic, waarbij iedereen zijn kleedje neerlegt en geniet van zijn tortilla de patata (aardappelomelet), la empanada (soort gevulde pastei), wijn of een cocido madrileño (een typische Madrileens stoofpotje). Op die dag is het tevens gebruikelijk om je ‘chulapo’ (traditionele kleding) te kleden en dan de ‘chotis’ (traditionele dans) te dansen. Verder zijn er traditionele koekjes te verkrijgen o.a. ‘rosquillas tontas’ (tontas=stomme, zie voor recept waarom ze zo genoemd worden). Maar er zijn ook velen die de bedevaart maken naar de kapel van San Isidro waar je ‘wonder’ water kunt drinken uit de fontein. San Isidro creerde namelijk op deze plek een waterbron, toen hij met een steen op een rots sloeg. De feestweek van San Isidro betekent ook dat het nieuwe seizoen is aangebroken van het stierenvechten in de Arena Las Ventas. Behalve Hemingway die duidelijk liet blijken in zijn boeken dat hij een passie had voor het stierenvechten, geloof ik dat er weinig mensen zijn die van deze traditie gecharmeerd zijn. Cultuur blijft niet altijd even makkelijk om te kunnen begrijpen.Bron: Wikipedia
Foto: http://www.fuenterrebollo.com/Personajes/1983/1983-10000-isidro-labrador.jpg
Filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=zDXERKFz1Yc
Posts
1 opmerking:
Buiten Hemingway zijn er nog velen gecharmeerd door het stierenvechten. Een traditie die niet afgeschaft mag worden, temeer daar dit een economische ramp zou betekenen.
Een reactie posten